گروهی از فمینیست‌های جهان سوم خود را با حکومت پدرسالار در تقابل دیده‌‌اند و گروهی قایل به همزیستی مسالمت‌آمیز این دو هستند اما هر دو گروه موافقند که نباید سلطه دولتی را در دست مردان رها کرد.

بازاری‌شدن معیارهای مدیریت دولتی بر رابطه‌ی فعالان فمینیست با دولت تاثیر گذاشته است و سازمان‌های مردم‌نهاد را هم مجبور به اتخاذ رویه‌های مشابه کرده تا حساب «سود و زیان»شان را داشته باشند و ارائه دهند

بسیاری از زنانی با عقاید رادیکال و انقلابی وارد دولت شدند اما نه عقایدشان را کنار گذاشتند و نه نسبت به نتایج کاری که می‌کردند توهم داشتند. برخی هم انتظار داشتند در کوتاه مدت نتایج بزرگی بگیرند که مأیوس شدند

ترتیباتی از قبیل سهمیه‌بندی که در جهت رفع محرومیت سیاسی تدارک دیده می‌شوند باید تا حد ممکن با مشارکت خود گروه محروم تدوین شود و نه فقط «برای» آن

فمینیست‌های بسیاری از کشورهای عربی به این فکر افتاده‌اند که همبستگی‌ را خارج از دولت شکل دهند و با تشریک مساعی و بسیج نیروهای خود انحصار دولتی در امور زنان را بشکنند

تجربه‌ آفریقای جنوبی پس از گذار دموکراتیک نشان می‌دهد که سهمیه‌بندی جنسیتی لزوما به پیشبرد سیاست‌های برابری‌خواهانه نمی‌انجامد. زنان نماینده باید قدرت بسیج مطالبات بدنه اجتماعی را داشته باشند

وقتی احزاب سهمیه‌بندی‌های نامزدی را می‌پذیرند اغلب به دنبال جذب رای‌دهندگان زن هستند و همین سیاست جذب غالبا پای مباحث و موضوعاتی را که رنگ فمینیستی دارند به مباحث درون احزاب باز می‌کند

سازمان مردم‌نهاد «مرکز تحقیقات و مشاوره فمینیستی» در برزیل تجربه‌ای موفق از حضور توامان درون و بیرون دولت نشان می‌دهد، دولتی که با نظام اداری گسترده، فساد و ناکارآمدی‌اش زبان‌زد است.

تجربه‌ی زنان درگیر در جنبش خانه‌های امن در ترکیه به آن‌ها نشان داده است که نگهداری از این خانه‌ها مستلزم مسئولیت‌پذیری دولت است، زیرا بدون بودجه‌ی مستمر دولتی این پناهگاه‌ها مدام در معرض خطر تعطیلی قرار می‌گیرند

دولت آمریکا تلاش‌های فمینیستی را به سمت اصلاح قانون جزا جهت داد بدون آنکه مسئولیتی را به دلیل شیوع خشونت خانگی متوجه خود ببیند و بخواهد تغییرات ساختاری‌ ایجاد کند

جنبش‌های اجتماعی متعارف در کشوری چون ایران بیشتر در معرض سرکوب قرار می‌گیرند، اما اعمال زندگی روزمره به دلیل ماهیت‌شان می‌توانند هم از سرکوب بگریزند و هم تغییر پدید آورند